اهمیت و رابطه کشاورزی با دامداری

ارتباط صنعت کشاورزی با بخش دامپروری

در جهان تخمین زده می شود که بیش از یک میلیارد راس گوسفند وجود داشته باشد.

حیواناتی که در بخش دامپروری پرورش می یابند به طور مستقیم و غیر مستقیم بر کیفیت مزارع کشاورزی اثر گذار هستند. خوراک این حیوانات مثل یونجه، جو، ذرت و … از مزارع کشاورزی تامین می‌شود و کودی که تولید می‌کنند سبب افزایش باروری خاک کشاورزی می‌شود.  کود حیوانی برای تامین احتیاجات خاک مزارع بسیار غنی است. گیاهان می توانند با استفاده از این مواد بیشتر رشد کنند.

همانطور که می‌دانید روش موثر و بهینه برای افزایش رشد در بخش پرورش انواع دام سبک و سنگین، به کارگیری و استفاده از علوفه مرغوب و با کیفیت است. علاوه بر گوسفند انواع دام های مختلفی در جهان وجود دارند. بخش دامپروری از آنجایی که باید خوراک مورد نیاز دام خود را تامین کند ارتباط تنگاتنگی با صنعت کشاورزی دارد. هر چه صنعت کشاورزی و بارندگی یک کشور بهتر باشد، رونق دامداری نیز در آن منطقه از جهان بیشتر خواهد بود. امروزه نیز کشور هایی که پرچمدار صنعت دامپروری در جهان نظیر استرالیا ، نیوزیلند و … سعی می کنند بخش کشاورزی خود را هر چه بهتر تقویت نمایند.

تقریبا 90 درصد غلات تولیدی در آمریکا برای بحث تغذیه در بخش دامپروری مورد استفاده قرار می گیرد. در این بخش خوشبختانه در کشور عزیزمان بارندگی های یکی دوسال گذشته مناسب بوده است که امید را برای افراد شاغل در هر دو بخش افزوده است.

در بسیاری از روستاها افراد بسیار وجود دارند که علاوه بر کشاورزی به کار دامداری نیز مشغول هستند، این دسته افراد می توانند بخش مهمی از علوفه مصرفی دام هایشان را خود تولید کنند و از هزنیه های اضافی که ممکن است در جیب دلالان نهاده دامی برود جلوگیری کنند. البته ارزیابی و بررسی اینکه چه نوع از نهاده های دامی که می توانند تولید کنند بر حسب مناطق و شرایط آب و هوایی مختلف ممکن است متفاوت باشد که باید ابتدا این بررسی انجام شود.

اگر شما در کنار کار دامپروری به کشاورزی نیز می‌پردازید و بخشی از مواد علوفه ای مورد نیاز گله خود را از راه کشاورزی خود تامین می کنید باید حتما نکته ای را رعایت کنید و آن هم آتش نزدن کاه و کلش باقی مانده در مزارع خود می باشد چون آتش زدن این مواد باعث می شود که حاصل خیزی زمین های کشاورزی شما به شدت کاهش یابد و برای محیط زیست هم آلودگی به وجود آید.

خطر چرای دام برای مراتع طبیعی

اگرچه چرای بیش از حد برای مراتع طبیعی می‌تواند مضر باشد اما استفاده درست و به اندازه از این مراتع به صورت چرخشی سبب حفظ این رشته می‌شود. پخش شدن کود تولیدی توسط این حیوانات در مراتع باعث قوت گرفتن هرچه بیشتر خاک مراتع خواهد شد. پس استفاده متعادل مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

چگونگی بر قرار ارتباط بین کشاورزی و دامپروری ؟

از آنجایی که رکود بازار در هر زمینه‌ای موجب ایجاد خسارات هنگفتی خواهد شد و ممکن است کسادی بازار محصولات کشاورزی در طول سالیان مختلف به وجود آید، کشاورزان می‌توانند با نگهداری چندین راس دام، حداقل خود را از خطر تک بعدی بودن منبع درآمد نجات دهند. به هر حال ممکن است کشاورزان بعد از یک سال زحمت فراوان به هر دلیل نتواند محصول تولید خود را به قیمت مناسب بفروش برسانند. اما با پرورش دام به صورت صحیح و فروش این حیوانات قادر خواهند بود احتمال ضرر مالی سالیانه را کاهش دهند.

به هر حال بازار مصرفی هر کشوری نیاز جدی به محصولات تولیدی بخش دامپروری خواهد داشت. گوشت گوسفند و بز در محصول پرمصرف در جهان هستند. علاوه بر گوشت محصولات دیگری مانند پشم، شیر، فراورده های لبنی، چرم و کود از این حیوانات تولید می‌شود که سبب سودآوری بیشتر برای کشاورزان خواهد شد.

برخی موضوعات مشترک بین صنعت دامداری و کشاورزی که باید افرادی که در هر زمینه فعالیت می کنند حتما مدنظر داشته باشند.

• اهمیت تاب آوری در برابر فشارهای اقتصادی
• نقش مهم کشاورزان و دامداران در امر تولید نیازهای مختلف جامعه
• حفظ فرهنگ غنی روستایی و عشایری
• لزوم فرهنگ سازی و توجه بیشتر به منابع طبیعی
• بدست آوردن مهارت کافی دامداران و کشاورزان برای مدیریت منابع مالی و انسانی جهت کسب بازدهی حداکثری
  توجه داشتن به استفاده از روش های جدید و خلاقانه برای مدیریت هر چه بهتر صنعت دامپروری و کشاورزی

نقش بخش دامپروری در کشاورزی پایدار چیست؟

همانطور که گفتیم، ما انسان‌ها هزاران سال است که برای تغذیه دام پرورش می‌دهیم. کشاورزانی که در کنار کشت انواع محصولات غذایی، دامداری نیز می‌کنند باعث خواهند شد، تا میزان تولید گوشت و محصولات لبنی نیز افزایش پیدا کند. با این وجود، صنعت دام و همچنین کشاورزی برای پایدارتر شدن تحت فشار فزاینده‌ای قرار دارند.

آیا دامداری برای محیط زیست مضر است؟

به طور میانگین کشاورزی 14 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را به خود اختصاص داده است. در مقابل در بخش دامداری، طبق تحقیقات فائو، حیواناتی مانند گاو و گوسفند مقادیر زیادی متان (44%)، دی اکسید کربن (29%) و اکسید نیتروژن (27%) را به سیاره ما آزاد می‌کنند. این مقادیر از گازهای گلخانه‌ای از طریق فرایند هضم طبیعی این حیوانات و همچنین تجزیه کود آنها تولید می‌شود.

همچنین مطالعات دیگری نشان می‌دهد که دامداری از طریق تولید و فرآوری خوراک، ذخیره سازی کود و جابجایی و حمل و نقل محصولات دامی میزان بیشتری گازهای گلخانه‌ای نیز تولید می‌کنند.

علیرغم تاثیر منفی تولید این چنین گازهایی در محیط زیست، بخش دامداری برای تولید غذای بیشتر به دلیل افزایش جمعیت جهانی تحت فشار قرار دارد. البته تا سال 2050، تخمین زده می‌شود که کشاورزی 60 درصد مواد غذایی بیشتری تولید می‌کند.

کشاورزان باید محصول اضافی را به روشی پایدار تولید کنند تا اطمینان حاصل شود که سهم آنها در تغییرات اقلیمی به حداقل می‌رسد. با این حال، مهم است که در این راه کشاورزان حمایت شوند و از منابع، بودجه و مهارت های مورد نیاز برای تولید پایدار تر بهره مند هستند.

چگونه دامداری و کشاورزی می‌توانند به حفظ محیط زیست کمک کنند؟

از آنجایی که انسان‌ها همیشه به این دو صنعت برای رفع نیازهای خود احتیاج خواهند داشت، راهی جز مدیریت بهتر استفاده از روش‌های جدید برای کاهش زیان های آنها وجود ندارد. در همین راستا می‌تواند از این روش استفاده کرد که در زمانی که دام هایی همچون گاو و گوسفند در مراتع و حتی مزارع در حال چرا کردن هستند، از کود تولیدی آنها به خوبی جهت تقویت خاک استفاده کرد.

همچنین می‌توان از نژادهایی که کارآمدتر، سالم تر و مقاوم تر به بیماری هستند، استفاده کرد. دام هایی که ژنتیک آنها بهبود پیدا کرده‌اند، به دلیل عملکرد بهتر در تولید محصولات دامی، نیاز به مصرف منابع کمتری دارند.

مورد بعدی استفاده از فناوری‌های جدیدی است که باعث صرفه جویی و مدیریت بهتر می‌شوند.