شغل چوپانی

در این مطلب به ارائه توضیحاتی کامل در مورد اهمیت شغل چوپانی خواهیم پرداخت. برای آشنایی با این شغل به شما پیشنهاد می کنم تا انتها با ما همراه باشید.

آیا تا به حال دسته ای از گوسفندان و بزها را در دامنه کوه ها مشاهده کرده اید که به آرامی مشغول چرا هستند؟

این آرامش زمانی در کوهستان برای گوسفندان شکل می گیرد که شخص چوپان به همراه معمولا چندین سگ مشغول حفاظت و نگهداری از این حیوانات باشند. گوسفندان در مراتع و چراگاه‌ها به مراقبت و توجه ویژه‌ای نیاز دارند تا از حمله شکارچیان، سارقان و گم شدن در کوه و دشت در امان بمانند.

شغل چوپانی، جزو مشاغل با قدمت زیاد (حدود بیش از 5000 سال) است که انسان های زیادی از گذشته تا به حال در این زمینه مشغول به فعالیت بوده اند.

چوپانان از هزاران سال پیش وظیفه پرورش دام هایی نظیر گوسفند، گاو و بز را برعهده داشته اند. در واقع چوپانی یکی از قدیمی ترین مشاغل جهان است که به مرور در منطقه اوراسیا گسترش یافته است. این شغل جزو مشاغلی پرفایده برای تمامی انسان‌ها بوده و پیامبران ادیان مختلف در این زمینه فعالیت می کردند و در بسیاری از کتب مقدس به این شغل اشاره شده است.

• برای اطلاع از آخرین تحولات بازار در قیمت گوسفند زنده کلیک نمایید.

در بسیاری از جوامع بشری، این حرفه جزء مهمی از اقتصاد بوده است. برخلاف کشاورزان و دامداران ، چوپانان اغلب مزد بگیر هستند و از گوسفندان دیگران مراقبت می کنند. اساسا یکجا نشین نبوده و به دور از جامعه زندگی می کنند. در گذشته بیشتر چوپانان فرزندان دهقان هایی بوده اند که زمینی برای کشاورزی نداشتند. این مردان از کودکی با سخت کوشی و زحمت فراوان با این شغل عجین می‌شدند و از این طریق امرار معاش می کردند. از آنجایی که پرورش گوسفند و سایر انواع دام زنده نیازمند شرایطی است، شغل چوپانی نیز فقط در مناطق خاصی توسعه یافته و به همین خاطر در نواحی بیابانی شما نمی توانید چوپانی را بیابید.

اهمیت چوپان برای گله گوسفند

از آنجایی که در صورت عدم مراقبت کافی چوپانان از گله گوسفندان، ممکن زحمات چندین ساله اهالی یک روستا یا یک ایل عشایرنشین از بین برود، باید افرادی این وظیفه را برعهده می‌گیرند به مانند فرزند از این حیوانات مراقبت نمایند. آنها همیشه باید نیازهای گوسفندان خود را بشناسند و برای رفع این موارد تلاش کنند.

به دلیل اینکه اتفاقات زیان بار ممکن است خیلی سریع برای گله رخ دهد، این اشخاص باید ضمن هوشیاری همیشگی، قدرت پیش بینی تهدیدات بالقوه را نیز داشته باشند. به طور کلی چوپانان باید علائم خطر را خیلی زود متوجه شوند و برای جلوگیری از آسیب دیدن گله اقدام کنند.

امروزه حتی با وجود ایجاد تغییرات مختلف در زمینه شغل دامپروری، هنوز هم در مناطق عشایری و روستایی برای داشتن یک رابطه پایدار باید این حرفه را حفظ کرد.

شغل چوپانی دردنیای مدرن

با وجود پدید آمدن روش های صنعتی در زمینه دامپروری اما هنوز در بسیاری از مناطق دنیا چوپانان وظیفه رشد گله گوسفندان و بز ها را بر عهده دارند. با وجود سختی های فراوان این شغل، متاسفانه درآمد اغلب افراد فعال در شغل چوپانی حداقلی می باشد و از حمایت خوبی برخوردار نیستند.

البته می توان گفت که در دنیای مدرن امروزی، چوپانی به طرز چشمگیری تغییراتی داشته است.

در برخی از کشورها جهت افزایش رفاه حال چوپان سعی شده است از فن آوری های جدید مانند GPS و حتی ربات های چوپان استفاده کنند تا بتوانند از سختی ها این شغل تا حدودی بکاهند. در کشورهایی نظیر استرالیا و نیوزیلند بیشتر چوپانان به مرور به افراد ثروت مند تبدیل شده اند و توانسته اند با استفاده از روش های نوین دامپروری به موفقیت های قابل توجهی دست پیدا کنند.

نیازمندی های شغل چوپانی

مانند سایر حیوانات گوسفندان نیز در معرض انواع بیماری ها و مشکلات قرار دارند، از این رو داشتن مهارت هایی مانند خوراندن و تزریق دارو، پشم چینی، واکسیناسیون، دوشیدن شیر گوسفند، ذبح دام و سم چینی برخی از مهم ترین مواردی هستند که این افراد باید آنها را بدانند.

همانطور که اشاره شد عموما چوپانان برای محافظت از خود و دام هایشان از سگ های نگهبان و اسلحه نیز استفاده می‌کنند.

گوسفندان یک گله چگونه چوپان خود را می شناسند؟

گوسفندها توانایی منحصر به فردی در تشخیص چوپان خود دارند. آنها می‌توانند چوپان گله خود را از روی صدا، بو و ظاهر تشخیص دهند. وقتی شخص چوپانی از گوسفندان برای یک مدت طولانی نگهداری می‌کند، گوسفندان کم‌کم به این شخص عادت خواهند کرد. گوسفندان با صدای چوپان خود آشنا می‌شوند و به آن پاسخ می‌دهند.

گوسفندان جدا از اینکه صدای چوپان را می‌شناسند، از طریق بوی بدن نیز قادر به تشخیص او هستند.

این حیوانات اهلی همچنین می‌توانند چوپان خود را از روی ظاهر و حرکات بدن هم تشخیص دهند.

در ادامه بخوانید: آشنایی با 8 الگو رنگی بدن بز

چوپانان چگونه گوسفندان رها شده در مراتع را جمع آوری می‌کنند؟

گوسفند وبره حیواناتی کنجکاو، بازیگوش و در عین حال ترسو هستند. آنها تا زمانی که در کنار گله خود حضور دارند، احساس امنیت می‌کنند و از روی غرایز طبیعی دوست دارند در کنار هم نوعان خود قرار بگیرند.

با اینکه این حیوانات اهلی در مراتع برای ساعت‌ها چریدن آزاد هستند، اما به هر حال شخص چوپان باید گله خود را در یک زمان مشخص جمع آوری کرده و به یک مسیر مشخص آنها را هدایت کند. در این مواقع یا حتی زمانی که برای یکی از گوسفندان گله در مرتع مشکلی مثل زخم شدن یک ناحیه از بدن یا پیچیدن یک رشته سیم به دور پا پیش بیاید، شخصی که وظیفه مراقبت از گله را برعهده دارد، باید به مناسب‌ترین شکل ممکن این دام را بگیرید و آنها را طبق یکسری روش خاص جمع آوری نماید.

بهترین راه برای گرفتن یا جمع آوری گوسفندان

معمولا نمی‌توان روش خاصی را به هر دامدار توصیه کرد. بهترین راه برای کنترل گله به اندازه گله شما بستگی دارد. اگر گله بزرگی دارید، بدون شک نیاز به یک یا چندین سگ نگهبان چابک، چند نفر نیروی انسانی و تجهیزات نگهداری نیاز خواهید داشت. معمولا اگر بتوانید چند راس گوسفند را در چند دقیقه به دور یک آخور یا آبشخور جمع کنید، بقیه اعضا گله نیز به تبعیت از قانون ذکر شده و کمک سگ‌های نگهبان به این گوسفندان ملحق می‌شوند.

برخی نکات آموزشی در مورد شغل چوپانی 

چوپانان باید حتما در مواقعی که آب و هوا نامساعد و شدیدا بارانی است از بردن گله به مناطق مرتفع خوداری کنند. شرایط آب و هوایی سخت مانند طوفان، بارش شدید برف و باران یا حتی گرمای شدید می‌تواند تاثیرات مضری بر سلامت گله داشته باشد.

این افراد باید حتما مراحل واکسیناسیون دام هایشان را در زمان مقرر انجام دهند. در هنگام شب و زمان استراحت، چوپانان باید از گله ی خود به هیچ وجه غافل نشده و روشی را جهت محافظت و مراقبت از گله در این مواقع در نظر داشته باشند.

در زمان باران های شدید که احتمال وقوع سیل در اثر این بارش ها وجود داشته باشد از انتقال گله به حاشیه رودخانه ها و زیر درختان خودداری نمایند.

با وجود اینکه هدف اصلی از بردن گله به دشت و صحرا کاهش هزنیه های نگهداری و تغذیه ای گوسفندان می باشد اما دامداران باید به این مورد دقت داشته باشند که تغذیه با گیاهان مراتع به خودی خود نمی تواند تمام آنچه که گوسفندان از لحاظ مواد مغذی به آنها نیازدارند را تامین کند. از این رو تغذیه دستی با مواد مغذی مانند جو حتما باید در برنامه غذایی این حیوانات قرار داشته باشد.

حفظ مراتع طبیعی و احترام به محیط زیست باید اولویت اول این قشر زحمت کش تلقی شود زیرا به هرحال اگر از این مراتع به درستی استفاده نشود اولین ضرر را همین قشر متحمل می شوند و چه بسا مجبور به مهاجرت نیز شوند. از این رو بسیار باید برای حفاظت از محیط زیست پیرامون خود بکوشند.