تغذیه گوسفندان شیری و گوسفندان داشتی + خوراک گوسفند پرواری

خوراک مناسب برای پرورش گوسفندان شیری، گوسفندان داشتی و پرواری

تغذیه گوسفندان باید شامل انرژی، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی باشد. گوسفندان معمولا درصد بزرگی از نیازهای غذایی خود را از مراتع و یا از طریق خوراک مکمل دریافت می کند. در این قسمت قصد داریم، نکات طلایی و مهمی را پیرامون نحوه خوراک دهی اصولی برای بهبود ضریب تبدیل گوسفندان پرواری و داشتی به شما دامداران گرامی ارائه دهیم. برای آشنایی با موارد مطرح شده پیشنهاد می‌کنیم تا انتها این مطلب را مطالعه نمایید.

برای خرید گوسفند زنده کلیک کنید.

تغذیه و خوراک‌دهی صحیح به گله گوسفند چگونه باید باشد؟

معمولا نیاز غذایی این حیوانات با توجه به سن، اندازه و وضعیت فیزیولوژیکی تعیین می‌شود. گوسفند شیرده، آبستن و یا بره های درحال رشد نیاز بیشتری به مواد مغذی دارند. در برخی موارد در گوسفندان شیرده نیاز به فسفر اهمیت بیشتری نسبت به گوسفندان غیر شیرده دارند.

تامین مواد مغذی کافی در رژیم گوسفند می تواند منجر به موارد زیر شود:

1. افزایش وزن گوسفند
2. باروری بالا
3. مرگ و میر پایین
4. کاهش خطر بیماری
5. افزایش میزان شیر
6. رشد سریع تر

انواع دسته بندی تغذیه دام های سبک داشتی:

الف: تغذیه بره و بزغاله
ب : تغذیه میش و بز ماده (این مورد به پنج مرحله تقسیم می شود)
الف ) خوراک دهی به هنگام شیردهی
ب ) خوراک دهی به هنگام بره زایی
ج ) خوراک دهی به هنگام آبستنی
د ) خوراک دهی به هنگام جفتگیری فلاشینگ
ه ) خوراک دهی به هنگام خشکی

گوسفندان نیاز به یک رژیم غذایی متعادل حاوی انرژی (چربی و کربوهیدرات)، پروتئین، ویتامین ها، مواد معدنی و آب دارند.

در هنگام تولد این حیوانات می توان نیازهای غذایی آنان را با شیر مادر تامین کرد اما در ادامه قطعا باید از خوراک های مقوی برای این حیوانات استفاده شود. خوراک دام نباید تنها شکم پر کن باشد و فقط گوسفند پس از خوردن آن احساس سیری داشته باشد بلکه باید کامل ، زودهضم و خوش خوراک باشد.

برای تغذیه گوسفندان داشتی ما باید توجه به این نکته داشته باشیم که نقاط مهمی در طول چرخه عمر آنها وجود دارد که سبب اهمیت دار شدن نحوه تغذیه اصولی برای آنها می‌شود. فصل جفتگیری و آبستنی جزو همین نقاط مهم است، چرا که در هنگام آبستنی گوسفندان دچار استرس و تنش می شوند. راه حل نسبی برای این موضوع این است که با می توان با تغذیه مناسب و غنی روند تولید مثل در گله را بهبود ببخشیم.
داشتن تغذیه مناسب علاوه بر کمک به سلامت مادر به بره نیز برای داشتن رشد کامل تر نیز کمک می کند و سیستم ایمنی بره را تقویت می کند.

جیره غذایی گوسفند چیست؟

جیره غذایی به مقدار علوفه گفته می شود که در طول شبانه روز به دام ها طبق فرمولی خاص داده می‌شود تا قادر باشند بسته به خصوصیاتی که دارند شیر تولید کنند و یا وزن بگیرند. دامداران و جیره نویسان علاوه بر برطرف نمودن نیازهای غذایی باید از قیمت و در دسترس بودن مواد لازم برای تهیه خوراک نیز اطمینان حاصل کنند. همانطور که می دانید چیزی در حدود 70 درصد هزینه های نگهداری از گوسفندان به هزنیه های تهیه علوفه مربوط می شود.  این خود مهم ترین دلیل برای تهیه فرمول درست جیره با در نظر گرفتن حداقل قیمت و برای اقتصادی تر کردن کار دامپروری می باشد.

به طور کلی خوراک دام از سه طریق علوفه ای، کنسانتره ای و مواد افزودنی تهیه می شود. برای تهیه خوراک گوسفند باید حتما خوش خوراک بودن اجزای تشکیل دهنده جیره در نظر گرفته شود.

حجم جیره غذایی مصرفی روزانه برای گوسفندان باید حداقل به اندازه 1.5 درصد از وزن بدن این حیوانات باشد. بهتر است میش های پیر و گوسفندانی که دندان های شکسته و ناقص را دارند از گله حذف کنید و از دام های جوان تر استفاده نمایید.

مواد خوراکی که ارزش غذایی مشابه ای دارند می توانند جایگزین یکدیگر شوند. البته این مورد با نظر جیره نویس ماهر بهتر صورت گیرد. اغلب به دلیل گرانی برخی از اجزای جیره دامدار مجبور به حذف این ماده غذایی می کند و باعث لطمه زدن به ارزش غذایی جیره می شود اما اگر این کار صورت گیرد می توان از وارد خسارات پیشگیری کرد.

1. اندازه گیری احتیاجات دام بر اساس جداول استاندارد
2. بررسی روش‌های کاهش هزینه تمام شده جیره با حداقل افت کیفیت غذایی
3. در نظر گرفتن سن دام و وزن دام
4. شناخت محدودیت‌ها و مواد غذایی مضر که منجر به مسمومیت خواهند شد.
5. افزایش صرفه اقتصادی جیره با استفاده از علوفه ارزان و خوراک‌های در دسترس
6. بررسی خوش خوراکی جیره برای دام سبک یا سنگین
7. افزایش تنوع اقلام استفاده شده در جیره تا حد امکان
8. در نظر گرفتن آب و هوا و شرایط اقلیمی هر منطقه

• اگر قصد دارید که با انواع نژادهای گوسفندان ایرانی آشنا شوید پیشنهاد می کنم حتما از این صفحه دیدن نمایید.

مواد مغذی مورد نیاز در جیره گوسفندان

پروتئین

مسلماً پروتئین یکی از گران‌ترین و ضروری‌ترین مواد مغذی در جیره گوسفندان است.  هنگامی که میزان پروتئین در غذای مصرفی دام پایین کاهش می‌یابد، گوسفندان نمی توانند وزن خود را حفظ کنند و این باعث کاهش بافت بدن، برای جبران پروتئین مورد نیاز این حیوانات می‌شود. سطح پایین پروتئین جیره میزان رشد، میزان تولید مثل و شیردهی را به طور کلی کاهش می‌دهد.

پروتئین در جیره غذایی میش‌ها به دلیل آبستنی و شیردهی آنها به بره های خود باید در اندازه‌ای مناسب باشد.

تامین انرژی در تغذیه

گوسفندان انرژی لازم را از مراتع، یونجه و دانه ها دریافت می کنند. اگر گوسفند داشتی ( گوسفند شیری) و گوسفند پرواری  انرژی کافی را دریافت نکنند باعث کاهش زاد و ولد ، کاهش تولید شیر، افزایش مرگ و میر و بیماری میشود. منابع اصلی انرژی برای گوسفند عبارتند از یونجه، جو، ذرت و گندم که می توان برای افزایش سطح انرژی در تغذیه گوسفندان مورد استفاده قرار گیرد.

مواد معدنی

مواد معدنی عمده‌ای که در تغذیه گوسفند حائز اهمیت هستند عبارتند از فسفر، گوگرد، کلسیم و نمک. مقدار کمی از این مواد معدنی مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که گوسفندان شما قوی و سالم هستند و پشم، شیر و گوشت خوبی تولید می کنند. همچنین درصد قابل توجهی از این مواد در ساختمان اسکلت بدن دام‌ها یافت می شوند.

گوسفندان می‌توانند از منابع آب و مکمل های مختلف مواد معدنی را در صورت لزوم دریافت کنند. همچنین نمک تاثیر به سزایی در تغذیه گوسفندان دارد هنگامی که گوسفند نمک کافی دریافت نمی کند به طور کلی کمتر غذا و آب مصرف می کند، شیر کمتری تولید می کند و رشد حیوان نیز کاهش می یابد.

کمبود فسفر باعث رشد آهسته بره ها، کاهش اشتها، ظاهر غیرطبیعی، بیخوابی، رشد غیرطبیعی استخوان و عملکرد ضعیف در تولید مثل می‌شود.

در مجموع حدود شانزده نوع ماده معدنی باید در جیره مصرفی گوسفندان در نظر گرفته شود. میزان وجود برخی از این مواد مانند سدیم، کلسیم، منیزیم ، پتاسیم باید به نسبت بیشتر از سایر مواد باشد.

همانطور که اشاره شد مواد معدنی مورد نیاز گوسفندان نقش به سزایی در حفظ سلامت و کارایی بدن گوسفندان به عهده دارند. نمک (سدیم کلرید) و سلنیوم مواد معدنی طبیعی هستند که گوسفندان نمی توانند آنها را از طریق علوفه به اندازه کافی جذب کنند. از این رو استفاده از انواع مکمل های معدنی بسیار مهم تلقی می‌شوند.

دامداران باید توجه داشته باشند که در صورت جذب نشدن مقادیر کافی این مواد، دام های شما مبتلا به گنده خواری می شوند که بسیار می تواند خطرناک باشد و همچنین علاوه بر موارد ذکر شده منجر سقط جنین نیز شود.

نقش مس در جیره غذایی گوسفندان:

گوسفندان در رژیم های غذایی خود به مس نیاز دارند. مس نوعی ماده معدنی است که کمبود و یا زیاد شدن درصد آن در جیره مشکلاتی را به همراه خواهد داشت. کمبود آن می تواند باعث ایجاد بیماری می شود و از پاسخ ایمنی بدن دام می کاهد. مصرف زیاد آن نیز می تواند مسمومیت ایجاد کند.

• در این سایت بخوانید: معرفی عوارض کمبود یا مازاد مس در بدن گوسفند

نیاز گوسفندان به عنصر سلنیوم:

مصرف سلنیوم خیلی کم یا زیاد برای گوسفندان می‌تواند کشنده باشد و بلوک‌های نمک و جیره غذایی به تنهایی نمی‌توانند به جذب نیاز این حیوانات به این ماده معدنی کمک کنند. اغلب گوسفندان و بره هایی که از لحاظ بدنی در شرایط مطلوب قرار ندارند، با مشکل کمبود سلنیوم درگیر هستند. به جز این مشکل گوسفندانی که در جیره غذایی آنها درصد مواد معدنی کمی یافت می‌شود، به مشکلات همچون گنده خواری، خاک خوری و پشم خوری دچار شده و عوارض جدی در سلامت این حیوانات به وجود می‌آید. سلنیوم به ترمیم آسیب های سلولی در بدن گوسفندان کمک می‌کند.

کمبود سلنیوم در مناطق با بارندگی زیاد شایع تر است زیرا که این عنصر در خاک یافت شده و توسط گیاهان جذب می‌شود. گوسفندان معمولا با گیاهانی که می‌خورند سلنیوم را دریافت می‌کنند. ذخیره سازی ان در بدن این حیوانات نیز کوتاه مدت است.

بره های تازه از شیر گرفته شده و گوسفندان پرواری و میش های آبستن همیشه در معرض خطر کمبود سلنیوم قرار دارند.

اگر به گله داری مشغول هستید، باید از جیره نویس خود بخواهید که با استفاده از علوفه و غلات و همچنین مکمل های مختلف نیازهای غذایی این حیوانات را با ارائه یک فرمول مناسب رفع کند به طوری که نه مقدار آن کم و نه مقدار آن بیش از حد مجاز باشد.
عوارض کمبود این ماده معدنی مواردی مثل بیماری عضله سفید، کاهش تولید پشم، شیر و گوشت و همچنین گنده خواری است.

فیبر

جیره ای که برای گوسفندان خود تهیه می کنید باید شامل درصد کافی از فیبر نیز باشد. اگرچه فیبر را نمی توان به عنوان ماده مغذی در نظر گرفت، ولی وجود آن برای حفظ تعادل جیره مهم می‌باشد. چنانچه جیره ای میزان کافی از این ماده را دارا باشد به گوسفندان جهت هضم هر چه بیشتر غذا کمک می‌کند.

• مطلب پیشنهادی برای مطالعه : پرورش گوسفندان داشتی

ویتامین ها

با وجود اینکه کمبود ویتامین در گوسفندان به ندرت رخ می‌دهد اما همواره باید به تغذیه گوسفند توجه کرد که این مواد را برای حفظ سلامتی دریافت کند. مهمترین ویتامین A، D، E و گروه B است. گوسفند می‌تواند ویتامین A و ویتامین E را از مواد گیاهی سبز، یونجه و دانه بگیرد و ویتامین D را نیز از نور خورشید و خوراک تازه و خشک دریافت کند.

کمبود ویتامین ها باعث کاهش سرعت رشد، کاهش میزان تولید مثل، ضعیف شدن سیستم ایمنی گوسفندان و … می شود که باید به این موارد توجه شود.

مهم ترین علائم کاهش میزان ویتامین A در جیره گوسفندان:

بر اساس تحقیقات صورت گرفته ویتامین A نقش اساسی در تامین سلامت حیواناتی همچون گوسفند برعهده دارد و مصرف به اندازه مناسب آن بسیار حائز اهمیت است. این ویتامین محلول در چربی باعث بهبود عملکرد قسمت‌های مختلف بدن گوسفندان می‌شود به گونه‌ای که در صورت کمبود ویتامین A در جیره، تاثیرات نامطلوبی را بر روند رشد این حیوانات پرفایده شاهد خواهیم بود. اساسا ویتامین A که نوعی از آن به نام رتینول نیز شناخته می‌شود طی یکسری فرایندهای شیمیایی خاص در بدن تامین می‌شود.

از دیگر نشانه‌های کمبود ویتامین آ در گوسفند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کم شدن اشتیاق به غذا خوردن، ایجاد ضعف در سیستم ایمنی گوسفند، کاهش سرعت رشد دام به خصوص در ناحیه استخوانی بدن، پدیدار شدن عارضه‌های پوستی مانند ریزش و زبر شدن سطح پوست، افزایش خطر تلفات اعضا گله ناشی از عفونی شدن اندام‌های مختلف، افزایش مرده زایی یا تولد بره‌های ضعیف، بروز مشکلات بینایی همچون شب کوری و خشکی قرنیه، کاهش توانایی باروری گله، اسهال و مشکلات گوارشی.

استفاده از یک جیره غذایی کامل و متعادل که حاوی تمامی نیازهای غذایی گوسفندان از جمله مکمل‌های معدنی-ویتامینه باشد، تنها راه موثر برای رفع این قبیل مشکلات در واحدهای دامپروری محسوب می‌شود.

آب

آب یکی از مهمترین نیازهای روزانه غذای گوسفند است. آنها بین روزانه 2.5 تا 18 لیتر آب نیاز دارند. آب باید پاک باشد و حداقل مواد شیمیایی را داشته باشد. آب باعث نرم شدن علوفه شده و قابلیت هضم آن را افزایش می‌دهد.

توصیه می شود کیفیت آب را حتما بررسی کنید. زیرا به هر حال احتمال آلوده بودن آب به انواع باکتری ها و میکروب ها و همچنین بالا بودن درصد مواد مضر، وجود دارد.

نکته ای دیگر که در مورد جیره کافی و مناسب برای میش ها می توان به آن اشاره کرد این است که این تغذیه مناسب علاوه بر بالا بردن میزان باروری باعث ذخیره شدن مواد مغذی در بدن آنها شده و بعد می تواند نیازهای آنها را در دوران شیردهی به بره های خود برآورد سازد.

کمبود آب باعث تلف شدن آب، تشکیل سنگ مجاری اداراری و … می‌شود. همانطور که اشاره شد در دسترس بودن آب به صورت آزادانه امری حیاتی برای گوسفندان تلقی می‌گردد اما جزو دسته مواد مغذی محسوب نمی شود.

• در سایت بازار گوسفند بخوانید: اهمیت مصرف آب گوارا برای گوسفند چیست؟

پروبیوتیک ها

نوع خوراکی که گوسفندان مصرف می کنند باید حتما از حاوی پروبیوتیک ها باشد. غنی بودن خوراک از این نوع ماده باعث فعال نمودن بیشتر سیستم ایمنی ، افزایش متابولیسم اسیدهای صفرایی و … خواهد شد‌.

در واقع پروبیوتیک ها (ارگانیسم های زنده یا مواد حیات بخش) می‌توانند نقش به سزایی در مفید و مغذی بودن هرچه بیشتر جیره، ایفا کنند. اساسا پروبیوتیک ها باعث کاهش ابتلا دام به بیماری، افزایش میزان رشد، بهبود ضریب تبدیل مواد غذایی و حفظ سلامتی دام ها خواهند شد. این مواد همچنین باعث تقویت میکروارگانیسم های مفید موجود در دستگاه گوارش می شوند.

بهبود روند گوارش غذای مصرفی دام، بهبود ضریب تبدیل، پیشگیری از اسیدوز و کمک به درمان مشکلات گوارشی و اسهال نیز از دیگر فواید مصرف پروبیوتیک ها در تغذیه گوسفند، گاو و بز می باشد. همانطور که اشاره شد مصرف این مواد برای انواع دام زنده نه تنها ضرری ندارد بلکه بسیار نیز مفید می باشد و به سوخت و ساز بدن این حیوانات بسیار کمک می‌کنند. همچنین اضافه کردن پروبیوتیک و مخمر ها در فصل زمستان به خوراک، باعث رشد نکردن باکتری‌ها مضر در دستگاه گوارش این حیوانات خواهد شد.

مقدار و کیفیت خوراک گوسفند چگونه باید باشد؟

تغذیه گوسفند با توجه به وضعیت دام، نژاد، شرایط آب و هوایی می تواند تفاوت داشته باشد اما چیزی که حائز اهمیت می‌باشد این است که دامدار ارزیابی منظم و دقیقی از کیفیت و خوراک دام داشته باشد که این را می توان با وزن کردن و تحت نظر قرار دادن شرایط گله بدست آورد.

از مهم ترین نکات در زمینه نحوه تغذیه مناسب و مفید برای گوسفندان استفاده از خوراک و علوفه ای است که مهم ترین نیازهای بدن دام زنده را فراهم سازد. در این راستا نباید مبحث مدیریت هزینه های پرواربندی فراموش شود بلکه باید به سمت استفاده از منابع برویم که با قیمت مناسب بیشترین فواید برای برای گوسفندان ما داشته باشد.

بحث تغذیه دام سبک به صورت کلی نسبت به دام های سنگین راحت تر می باشد. جیره غذایی یک گوسفند باید بر اساس استاندارها، نیازهای روزانه این حیوانات از نظر نگهداری وزن، تولید مثل و شیر دهی تامین شود.

برای اینکه دام هایتان دچار مشکلات گوارشی نشوند همیشه سعی کنید جیره غذایی یکسانی و کامل به صورت مخلوط شده ، را برای آنها در نظر بگیرید.

علوفه مناسب علاوه بر تمام مزیت های گفته شده نقش مهمی نیز در حفط سلامت دستگاه گوارش دام و جلوگیری از اختلاط گوارشی می شود.

پیشنهاد می شود در هنگام صبح زود خوراک دهی و تغذیه گوسفندان خود را شروع کنید. گوسفندان توانایی تشخیص علوفه خوش خوراک و غیر سمی را دارند و تا زمانی که خیلی گرسنه نباشند از گیاهان مصرف نمی کنند.

اگر به صورت سنتی در شغل دامداری و دامپروری مشغول به فعالیت هستید و امکان تغییر سریع روش کسب و کار خود را به سمت دامپروی صنعتی را ندارید باید به این نکته توجه داشته باشید که حداقل در حوزه خوراک و علوفه از جیره مغذی استفاده کنید و تنها به چرای دام در کوه ها و دشت ها اکتفا نکنید.

همیشه سعی کنید در آخور گوسفندان حداقل علوفه ای وجود داشته باشد.

از تلمبار نمودن خوراک در آخور کوچک خوداری نمایید.

در هنگام مصرف جو بهتر است آن را با اب مخلوط کرده و یا آن را بکوبید.

دامداران باید برای حفظ سلامت گوسفندان خود این حیوانات را در مراتع خوب پرورش دهند که این امر کاملا مد نظر مدیران مجموعه بازار گوسفند است.

افزایش میزان خوراک اگرچه خوب و مطلوب به نظر می آید اما برای میش ها در زمان کوتاهی قبل از زایمان می تواند خطر ایجاد مسمومیت و سقط جنین را افزایش دهد به همین دلیل بالا بردن وزن میش در این هنگام توصیه نمی شود.

تعادل و توازن بین نیازهای غذایی یک گله دام زنده با خوراکی که در اختیار این حیوانات قرار می‌گیرد، بسیار دارای اهمیت می باشد به طوریکه تقریبا در صورت بالانس نبودن جیره غذایی، از هر سه ماشین غله ای که وارد مجتمع دامپروری شما می‌شود، حدود یک ماشین آن ممکن است در میان کودهایی که از دامداری شما خارج می شود، هدر رود.

بررسی ضریب تبدیل در یک بازه‌ زمانی مشخص و طبق اصول استاندارد اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. چنانچه به فکر بهبود ضریب تبدیل گله خود هستید توجه داشته باشید که این روند باید با یک شیب مناسب در واحد دامپروری شما انجام شود. کسب آموزش درست، رسیدگی مرتب به گله و استفاده از جیره غذایی کامل سه اصل اساسی برای بهبود ضریب تبدیل محسوب می‌شوند.

باید بدانید که در سن پایین تغییر و بهبود ضریب تبدیل خیلی بهتر اتفاق می‌افتد.

• شما می توانید جهت اطلاع از قیمت گوسفند زنده در اینجا کلیک کنید.

برنامه غذایی کریپ فیدینگ (Creep Feeding) چیست؟

سیستم کریپ فیدینگ، برنامه‌ غذایی خاصی برای بره‌های تازه متولد شده و کم سن است. با استفاده از این روش دامدار سعی ‌می‌کند که در کنار مصرف شیر مادر، از مواد مغذی علوفه‌ای و کنسانتره‌ای نیز برای رشد این حیوانات بهره ببرد. برنامه غذایی کریپ فیدینگ به این صورت قابل اجرا است که بره جوان نباید از مادرش جدا شود. بین میش مادر و بره باید نرده‌هایی به ارتفاع حدودی یک متر با عرض 30 سانتی متر برای عبور یک طرفه بره به سمت فضای نگهداری مادر، در نظر گرفته شود.

در این سیستم از سه هفته بعد از تولد، مخلوط علوفه و کنسانتره پودر شده (استارتر) حاوی 18درصد پروتئین در اختیار بره‌ها قرار داده خواهد شد. میزان این خوراک باید به ازای هر راس بره، تقریبا 50 گرم مخلوط کنسانتره و علوفه باشد.

در نظر داشته باشید که بره‌ها به راحتی قادر به حرکت به سمت باکس میش‌ها برای شیرخوردن نیز هستند و این تغذیه باید در باکس بره‌ها قرار داده شود. از هفته چهارم این میزان کنسانتره به 100 گرم روزانه افزایش پیدا می‌کند و از هفته پنجم به بعد تا هفته سیزدهم این برنامه به صورت آزادانه بدون محدودیت از لحاظ وزن تا حد اشتها دام ادامه پیدا می‌کند. البته باید ترکیب این خوراک از 80 درصد کنسانتره و 20 درصد علوفه تشکیل شود.

اگر تمامی نکات پرورش گوسفند را به خوبی اجرا کنید، معمولا در هفته سیزدهم یا چهاردهم وزن بره‌های گله شما به چیزی در حدود 30 تا 40 کیلوگرم خواهد رسید. در این بازه وزنی این بره‌ها را شیرمست می‌نامند و برای پروار پتانسیل قابل توجهی دارند. در هنگام استفاده از سیستم غذایی کریپ فیدینگ به جز تغذیه بره‌ها، تغذیه میش‌ها نیز باید به صورت درست و طبق جیره مناسب انجام شود.

انواع خوراک دام

دانه جو

جو یک دانه خوراکی غنی از انرژی و پروتئین می باشد که می توان از آن در رژیم غذایی گوسفندان استفاده کرد. جو همچنین نسبت به سایر غلات حاوی ویتامین های A و E بیشتری است. از این رو می توان جو را به عنوان یک خوراک مناسب برای گوسفند درنظر گرفت.

انرژی و پروتئین بخش اعظمی از مواد ضروری مورد نیاز گوسفندان داشتی و حتی پرواری را تشکیل می‌دهند. جو بدون پوشینه به عنوان منبع خوب چروتئین نیز محسوب می شود.

جو نقش مهمی در تامین انرژی جیره بر عهده دارد. جو سالم به سختی برای گوسفند قابل هضم است و چنانچه قصد داشته باشید که از میزان جو مصرفی حداکثر استفاده را ببرید باید آن را به صورت بلغور شده استفاده کنید. شایع ترین علت اسیدوز در گوسفندان مصرف جو سال می باشد.

به دلیل نامتعادل بودن نرخ جو در طول سال بسیاری از دامداران در فصول فراوانی جو اقدام به خرید و ذخیره این محصول مهم می کنند. به همین دلیل نگهداری و انبار کردن صحیح جو امری بسیار مهم برای کاهش خسارات و ضرر از بین رفتن این محصول می‌باشد. اولین نکته به حداقل رساندن رطوبت جو می‌باشد. دومین نکته انبار این محصول در محلی با تهویه مناسب و سرپوشیده می‌باشد، به این دلیل که در صورت نفوذ رطوبت به کیسه های جو، این محصول به سرعت خراب می شود.

مشکل گرانی جو: 

با این حال که مصرف جو برای گوسفندان و سایر دام ها بسیار اهمیت دارد اما متاسفانه شاهد افزایش قیمت بیش از حد جو در بازار هستیم. گرانی جو و بقیه انواع علوفه سبب وارد آمدن خسارات مالی فراوانی به دامداران و حتی فروشندگان علوفه وارد می کند. ادامه دار شدن نرخ افزایشی علوفه و نهاده های دام و ثابت ماندن نرخ فروش دام و محصولات مربوطه تنها باعث ورشکستگی دامداران و تولید کنندگان زحمت کش خواهد شد و مشکلات متعدد اجتماعی و اقتصادی شکل خواهد گرفت.

• با اصلی ترین دلایل گرانی گوشت آشنا شوید.

کنسانتره

از آنجایی که نمی‌توان از تغذیه ساده انتظار داشت که که بتواند حداکثر مواد غذایی گوسفندان را تامین کند، توصیه می‌شود دامداران می‌توانند برای رفع این نیاز از خوراک متراکم (کنسانتره) استفاده کنند. معمولا این محصول توسط کارخانه های بزرگ تهیه شده و به صورت بسته بندی در دسترس دامدار قرار می‌گیرد.

• برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کنسانتره کلیک نمایید.

یونجه

یونجه دارای مقادیر قابل توجهی پروتئین و کلسیم است. همچنین شما میتوانید ویتامین های زیادی را از این خوراک با کیفیت برای دام های خود دریافت کنید.

یونجه گیاهی علفی است که ساقه های آن توپر و پر از مغز است و از ارزش غذایی بالایی برخوردار می باشد. این گیاه قابلیت رشد قابلیت رشد در مناطق معتدل و گرمسیر را دارد و همچنین علاوه بر پروتئین دارای مقادیر زیادی از انواع مواد معدنی، ویتامین ها و اسید آمینه نیز است.

مانند بسیاری از گیاهان میزان پراکندگی مواد مغذی در اندام مختلف این گیاه متفاوت می‌باشد. مثلا پروتئین ساقه آن از برگ یونجه کم تر است. این گیاه برای گوسفندان خوش خوراک می‌باشد و در برگ آن مواد مغذی بیشتری نسبت به ساقه یونجه وجود دارد. برای مصرف بره‌ها نباید از یونجه پرس شده استفاده کرد.

یونجه باید بعد از برداشت خشک و خرد شود چون مصرف یونجه تازه سبب ایجاد نفخ در گوسفندان می‌شود. به دامپروران توصیه می‌کنیم به دلیل افزایش قیمت یونجه در فصول سرد سال، این محصول را در تابستان به مقدار لازم ذخیره کنند.

این گیاه پرکاربرد در اکثر نقاط حاصل خیز دنیا کشت می شود در ایران نیز در استان همدان کار پرورش یونجه به صورت جدی تر توسط کشاورزان پیگیری می‌شود. تنوع اقلام یونجه در ایران نیز گسترده است. یونجه یزدی، همدانی، بم، بغدادی، قره یونجه و یونجه نیک شهری انواع یونجه ایرانی هستند. چگونگی انتخاب به نوع دام پرورشی شما بستگی دارد که در این خصوص بهتر است با متخصص جیره نویس مشورت کنید.

متاسفانه بسیاری از دامدارانی که قصد خرید یونجه را دارند با یونجه ای مواجه می شوند که انداه های مختلفی از علف هرز را دارا می باشد. وجود این علف های هرز در یونجه باعث از بین رفتن مرغوبیت این گیاه می‌شود. همچنین از آنجایی که رطوبت این علف های هرز با یونجه به صورت همزمان تبخیر نمی شوند دامدارانی که قصد ذخیره سازی یونجه را داشته باشند با کپک زدگی و اتلاف منابع مالی خود روبه رو هستند. برای حل این مورد توصیه می شود از اشخاص معتبر و با انصاف علوفه موردنیاز خود را تهیه نمایید.

شما نیز خودتان می توانید کیفیت یونجه خریداری شده خود را ا طرق مختلف نظیر لمس کردن، میزان کپک زدگی، ضخامت درشتی ساقه، آفات علوفه، بو، رنگ، درصد ناخالصی ارزیابی نمایید.

خلاصه ای از فواید مصرف یونجه برای گوسفند: 

در کل می توان گفت که یونجه نوعی گیاه خشک و مغذی برای گوسفندان و سایر دام های نشخوارکننده محسوب می‌شود. سه شاخصه مهم فواید یونجه برای گوسفندان عبارتند از :

• تامین کننده ویتامین های مثل: A , E , D , K , c , B
• قابلیت هضم خوب و تامین انرژی مورد نیاز گوسفند
• سرشار از مواد معدنی مختلف مانند روی ، کلسیم ، آهن و منیزیم

با وجود تمام فواید ذکر شده برای یونجه اما مصرف آن به تنهایی نمی تواند نیازهای غذایی گوسفند را برطرف کند. این تصورغلط باعث شده است که عده قابل توجهی از دامداران تنها به استفاده از این گیاه اکتفا کنند.

اگر خودتان به عنوان دامدار، اقدام به کاشت یونجه خوبتر است که در هنگام برداشت یونجه، این گیاهان را در مقابل آفتاب به مدت 24 تا 48 ساعت قرار داده و سپس انبار نمایید. این کار برای از بین بردن رطوبت یونجه و جلوگیری از فساد این محصول مفید است.

• برای کسب اطلاع از نحوه خرید مرغ و خروس زنده در تهران ، اینجا کلیک کنید.

چگونگی مصرف یونجه به عنوان خوراک ایده آل برای گوسفندان:

همانطور که در بالا اشاره شد، یونجه به عنوان یکی از اساسی ترین منابع تغذیه ای برای گوسفندان و حتی سایر دام های پرورشی شناخته می‌شود. در فصول سرد سال به دلیل اینکه تراکم علوفه ای در مراتع بسیار کم است، یونجه رژیم غذایی معمولی برای گاو، گوسفند، بز و اسب محسوب می شود. در بقیه فصول نیز به هرحال یونجه با کیفیت خوراک ایده آلی می باشد. با این حال تفاوت های قابل توجهی در تنوع ، کیفیت و میزان دسترسی هر دامدار به این گیاه با ارزش وجود دارد.

بسیاری از دامداران از گرانی علوفه شاکی هستند، با وجود برخی مشکلات در این حوزه شخص دامدار می تواند با یک برنامه ریزی درست می تواند علوفه موردنیاز خود را در زمان ارزانی، به مقدار کافی ذخیره سازی نمایید. در هنگام مصرف باید این گیاه کاملا خرد شده باشد، زیرا گوسفندان علاقه ای به خوردن گیاهان درشت ندارند.

کاه

کاه به ندرت انرژی و پروتئین کافی را برای حیوان فراهم می کند و ارزش غذایی پایینی دارد اما اگر با خوراک های دیگر ترکیب شود می‌تواند برای دام مفید باشد. کاه ساقه خشک حبوبات و غلات می باشد که در مرحله کوبیدن و جدا کردن دانه این گیاهان خارج می‌شود.

کاه به این دلیل از لحاظ ارزش غذایی ضعیف است که زمانی که گیاه رشد و نموی خود را به پایان رسانده بدست می آید. عموما از کاه در تغذیه علف خواران و نشخوارکنندگان استفاده می شود و در تغذیه طیور کاربردی ندارد. همچنین از این بخش از گیاهان جهت ایجاد بستر خشک در جایگاه ها نگهداری دام ها استفاده می شود.

استفاده از این ماده غذایی در جیره به نوعی از بروز و ایجاد مشکلاتی نظیر اسیدوز و برگشتگی شیردان جلوگیری می کند. از کاه گندم به دلیل قدرت جذب رطوبت بیشتر ، در دامداری ها بیشتر استفاده می شود. دامداران می توانند این بخش از خوراک دام های خود را به صورت فله یا پرس تهیه نمایند. انواع مختلفی از این ماده مانند کاه گندم، کاه عدس، کاه جو و … در دسترس است. به طور کلی کاه حبوبات به دلیل اینکه مواد مغذی‌تری دارند خوش خوراک تر از کاه غلات می‌‌باشند.

این گیاه می تواند مواد مغذی قابل دسترس برای میکروب های شکمبه را می تواند تهیه کند. همچنین کاه در جیره نگهداری نقش موثری دارد. البته در مصرف کاه به دلیل کیفیت پایین و نداشتن توانایی تامین نیازهای غذایی دام ها باید محدودیت هایی ایجاد شود.

کاه حبوبات 

کاه حبوبات تنوع نسبتا گسترده ای دارد و نسبت به کاهی که از غلات بدست می آیند خوش خوراک تر هستند و پروتئین بیشتری نیز دارند. برخی از انواع کاه حبوبات عبارتند از :

• کاه نخود
• لوبیا
• عدس
• باقلا
• ماش

کنجاله

تفاله های روغن گیری شده گیاهانی مانند کنجد، سویا، تخم پنبه، آفتاب گردان و … می‌باشد. کنجاله نقش مهمی در خوراک تهیه شده دام برای تامین پروتئین مورد نیاز آنان را دارند. معمولا نوع های مختلف کنجاله را می توان به جای همدیگر مورد استفاده قرار داد.

کنجاله سویا:

با خورد کردن لوبیای سویا، سه محصول اصلی روغن ، کنجاله و پوسته ها حاصل می شود. مواد باقی مانده از استخراج روغن از این ماده با حرارت مناسب عمل آوری شده و کنجاله سویا از آن بدست می آید. حدودا به ازای هر تن لوبیای خرد شده 750 کیلو گرم کنجاله سویا تولید می‌شود.

یکی از بهترین منابع پروتئین گیاهی با کیفیت بسیار خوب می باشد. انرژی و پروتئین این ماده غذایی دام بسیار بالا بوده و اسید آمینه لیزین در آن بالا ولی میزان متیونین آن کم است. تقریبا 95 درصد ازت موجود در آن بصورت پروتئین حقیقی بوده و برای تمام حیوانات مناسب می باشد. ضمنا فسفر موجود، در این کنجاله بالا و تقریبا ۵۰٪ آن قابل استفاده است.

منبع خوبی از ویتامین های گروه B و D محسوب می گردد . این کنجاله به صورت پودر یا پلت به رنگ زرد کم رنگ بوده و بسیار خوشخوراک است.

میزان مصرف تقریبی (درصد از جیره متراکم): بره ۲۰ درصد و گوسفندان بالغ تا ۳۰ درصد.

کنجاله کنجد

گیاه کنجد به منظور روغن کشی از دانه آن کشت می گردد و بقایای حاصل از روغن کشی که عموما از طریق فشردن دانه صورت می گیرد ، کنجاله کنجد است که می تواند مورد استفاده دام ها قرار گیرد. این کنجاله به طور معمول فقط در حیوانات بالغ استفاده می شود ، حاوی انرژی متوسط اما پروتئین بالا بوده و پروتئین آن از نظر اسیدآمینه متیونین غنی، اما میزان لیزین آن کم است . طبق بررسی های انجام شده، در نشخوار کنندگان 30٪ پروتئین این ماده در شکمبه تجزیه نمی‌گردد. رنگ این محصول قهوه ای است و خوش خوراکی آن مطلوب توصیف می شود.

این ماده غذایی دارای 9 درصد ماده خشک، 62 درصد پروتئین خام، 7 درصد الياف خام، 11.8 درصد خاکستر فاقد نشاسته و قند، 0.1 درصد نمک، 2.1 درصد کلسیم، 1.9 درصد فسفر قابل استفاده می باشد. (توجه این اعداد همواره دقیق نبوده و امکان کم و زیاد شدن مقادیر بر حسب شرایط مختلف وجود دارد.)

نگهداری طولانی مدت این کنجاله ممکن است موجب فساد آن گردد.

میزان مصرف تقریبی (درصد از جیره متراکم) : فقط برای گوسفندان بالغ به میزان 10 درصد

تراکم حجم: 432 تا 680 کیلوگرم در متر مكعب.

سیلو ذرت (سیلاژ )

ذرت علوفه ای نوعی خاص از انواع مواد مغذی و پر انژری با مدت نگهداری بالا می باشد که در فصول سرد سال بیشتر مورد استفاده قرار میگرد . طرز تهیه آن از طریق تخمیر با رطوبت بالا در محیط مناسب می باشد. روش سیلاژ باعث کاهش مقدار ph با حفظ ارزش غذایی می شود و همچنین سبب افزایش نگهدارندگی آن نیز خواهد شد.

به طور معمول سیلاژ از انواع علوفه های سبز و قصیل غلات تهیه می شود و کاربرد مهمی در تغذیه گوسفند و بز دارد. در هنگام استفاده از سیلاژها باید دامداران مراقب باشند که این مواد با آلودگی های موجود در خاک مخلوط نشده و کپک نزند چون مصرف این سیلاژ آلوده باعث بروز بیماری خواهد شد.

ذرت علوفه ای با ذرت سیلویی در هر هکتار حدود ۱۰ تن ماده خشک تولید کرده و علوفه ای با انرژی بالایی می‌باشد. بقایای آن پس از برداشت مکانیکی ، بر روی زمین موجب حاصلخیزی خاک است.

پروتئین این ماده غذایی کم، اما میزان نشاسته آن مناسب و بالاست. میزان ماده خشک این محصول بیش از ۳۰ درصد بوده و به صورت مخلوط با سایر مواد غذایی و یا به تنهایی در تولیده نشخوار کنندگان بکار می رود و باعث تحریک مصرف سایر مواد خشک جیره می گردد. مواد معدنی و عناصر کمیاب این علوفه کم است.

میزان مصرف تقریبی (درصد از علوفه):

بره 75 درصد و گوسفندان بالغ 75 درصد. البته حتى می توان تا 99 درصد علوفه را از سیلوی ذرت تأمین نمود ، اما بهتر است بیش از 75 درصد علوفه در جیره منظور نگردد.

در تهیه سیلوی علوفه ای باید این محصول به صورت قطعات کوچک در آید تا بخوبی در سیلو فشرده شده و هوای دخل آن خارج گردد. افزودن مکمل های پروتئینی به این سیلو ضروری است. در صورت نگهداری خوب و مناسب، این سیلو تا زمان زیادی قابل نگهداری می باشد.

سیلوکردن علوفه چه مزایایی دارد؟

به دلیل مزایای مختلف، در عصر کنونی استفاده از این روش ذخیره‌ سازی علوفه بسیار رایج شده است. از سیلوکردن هم در دامداری‌های گوسفندی و هم در مزارع پرورش گاو شیری استفاده می‌شود. ذخیره سازی صحیح علوفه علاوه بر تامین احتیاجات غذایی دام‌ها باعث کاهش هزنیه‌ تهیه علوفه باکیفیت به خصوص در فصول سرد سال خواهد شد. اساسا استفاده از روش ذخیره سازی علوفه به روش سیلو به دلیل صرفه اقتصادی مناسب بسیار توصیه ‌می‌شود.

از دیگر مزایای مهم سیلو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خوش خوراک بودن علوفه ذخیره سازی شده به این روش که سبب افزایش تولید محصولات دامی می‌شود.
• غنی سازی علوفه با شکل‌های مختلفی از مکمل‌ها و گیاهان
• جمع آوری راحت‌تر علوفه
• زمان و هزنیه کم برای تهیه زیرساخت مناسب جهت سیلوکردن علوفه
• مصرف تمام بخش‌های علوفه
• آبدار بودن علوفه
• خطر پایین آتش سوزی به دلیل مرطوب بودن

توجه داشته باشید که میزان مناسب استفاده از علوفه سیلو شده باید طبق فرمول مشخص در جیره تعیین شود. همچنین آب سیلو باید توسط زهکشی مناسب تخلیه شود. اگر این آب تخلیه نشود احتمال کپک زدگی و قارچ زدگی علوفه خواهد شد و خطرات زیادی را برای سلامت دام‌های گله شما به وجود می‌آورد.

در ضمن توجه داشته باشید که در روش‌های سنتی و معمول ذخیره سازی علوفه نیز نباید این مواد خوراکی مدام در معرض نور آفتاب قرار بگیرند چراکه این اتفاق منجر به از بین رفتن مواد مغذی این گیاهان خواهد شد.

علوفه خشک

علوفه خشک در فصول سرد سال، به عنوان اصلی ترین خوراک دام زنده تلقی می شود . به طور کلی علوفه های خشک از نظر میزان مواد مغذی و پروتئینی از درجه بندی متفاوتی برخوردار هستند. برخی از مهم ترین انواع علوفه های خشک عبارتند از: کاه ها، یونجه، ساقه و برگ درختان ، انواع پوشینه ها و … .

پوشینه و پوسته میوه ها 

برای این دسته می توان پوسته های برخی از محصولات کشاورزی مانند بادام، گردو، بادام زمینی را نام برد که براساس نوع و میزان فیبری که دارند از لحاظ قابلیت هضم شدن و ارزش غذایی بایکدیگر متفاوت هستند.

شاخه و برگ درختان

در اکثر مناطق روستایی کشور هنگام پاییز دامدارانی که باغ دارند، دام ها و گوسفندان خود را برای چرای به باغات منتقل می کنند . اگرچه این نوع چرا در برخی از نقاط مورد استفاده قرار نمی گیرد اما می توان از برگ درختان به عنوان علوفه با درجه متوسط یاد کرد. به طور متوسط در اغلب استان ها باغداری رواج دارد بهره گیری مطلوب از ظرفیت منابع علوفه ای موجود در باغات کشور می توانند بسیار بهینه باشد.

آجر لیسیدنی

بعضی اوقات جیره های مصرفی مخلوط برای تغذیه دام هایی همچون گوسفند با کمبود مواد معدنی همراه می باشند، به همین خاطر لازم ست تا این کمبود به بهترین و موثرترین شکل ممکن تامین گردد. بهترین و مطمئن ترین شکل تامین کمبود عناصر معدنی استفاده از مکمل های معدنی به شکل کنسانتره در خوراک دام و استفاده از بلوک های لیسیدنی (آجر لیسیدنی) عناصر معدنی در آخور می باشد.

از آنجایی که این نوع بلوک ها معمولا حاوی تمامی عناصر معدنی مورد نیاز دام زنده می باشد، استفاده از آن در آخور می تواند تمامی کمبودهای معدنی را تامین و از ایجاد هر گونه مشکلاتی نظیر گندخواری و کاهش عملکرد تولیدی و تولید مثلی برای دام جلوگیری کند و همچنین می تواند به عنوان جایگزین مناسب برای ترکیبات معدنی آزاد، سبب کاهش هدر رفت و اتلاف عناصر معدنی در آخور شود.

گاوهای شیری، گوساله های پرواری، گوسفند، بز و بزغاله های پرواری حیواناتی هستند که می توان برای آنها از این نوع آجرها استفاده کرد. برای مصرف این مواد بایستی آن را به تعداد کافی و به شکل آزاد در آخور قرار داد، به نحوی که امکان دسترسی برای همه دام ها وجود داشته باشد و حالت رقابتی بین دام ها از بین برود.

معمولا برای هر 5 الی 10 راس گاو و گوساله و برای هر 25 تا 30 راس گوسفند و بز یک بلوک کافی بوده و بهتره از مصرف بی رویه آن اجتناب کرد.

مهم ترین فواید استفاده از آجرهای لیسیدنی:

1. افزایش اشتهای دام و کاهش گندخواری در گله
2. درمان و پشگیری از عوارض کمبود میکرومینرال در گله
3. تامین کلیه عناصر معدنی مورد نیاز مثل سدیم، کلسیم، منیزیم، روی، آهن، کبالت، ید، مس، سلنیوم و کبالت
4. کاهش مشکلات متابولیکی و افزایش مقاومت در برابر عوامل عفونی
5. بهبود وضعیت باروری و کاهش روزهای باز
6. بهبود ضریب تبدیل غذایی

ملاس

ملاس شیره ی غلیظ قهوه ای تا سیاه رنگی است که پس از استخراج شکر متبلور شده از عصاره (شربت) تغلیظ شده محصولاتی چون نیشکر و چغندرقند بدست می آید. ملاس حاوی مقدار زیادی قند سهل الهضم بوده (48 تا 65 درصد) و قسمت اعظم ارزش غذایی آن نیز به همین دلیل است. مقدار کربوهیدرات‌های غیرقندی در ملاس بسیار کم است و این نوع کربوهیدرات ها در مزه و رنگ ملاس تاثیر می گذارد.

از ملاس می توان جهت تحریک اشتها و کاهش گرد و غبار جیره استفاده کرد. از ملاس خشک معمولا به عنوان بخشی از خوراک کنسانتره استفاده میشود در حالی که از ملاس مایع هم می توان در خوراک کنسانتره استفاده نمود و هم می توان از آن به صورت پاشیدن روی علوفه خشبی استفاده کرد.

از ملاس مایع یا جامد می توان به عنوان یک ماده پرانرژی برای سیلو کردن علوفه به ویژه علوفه ی نامرغوب و ضایعات کشاورزی استفاده کرد. همچنین از ملاس می توان به طور مخلوط با اوره استفاده کرد. از ملاس نباید به میزان بیش از 10 درصد کل جیره دام ها استفاده کرد زیرا ملاس حاوی پتاسیم و منیزیم فراوان بوده و باعث ایجاد اختلالات هضمی (اسهال) می‌شود.

کاربرد بنتونیت در خوراک دام

بنتونیت یک نوع خاک رس است که به دلیل خاصیت جذب آب و افزایش حجم، در صنعت خوراک دام و طیور مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنتونیت به عنوان یک جاذب آب و ترکیب کننده، در خوراک دام و گوسفند به منظور بهبود بافت خوراک و کاهش میزان پراکندگی ذرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، بنتونیت به عنوان یک ماده جاذب آلودگی‌های محیطی نیز استفاده می‌شود. به طور کلی مزایای استفاده از این ماده عبارتند از:

• افزایش دهنده میزان جذب مواد خوراکی در بدن دام هایی همچون گوسفند
• سبب افزایش ph شکمبه گوسفند، گاو و بز خواهد شد (عملکرد آن ضد اسیدوز است)
• سبب سم زدایی بدن این حیوانات خواهد شد
• استفاده از آن باعث افزایش تولید شیر و رشد پشم در گله های داشتی می‌شود
• درصد باروری گله را بیشتر می‌کند
• جلوگیری از سقط بره به دلیل دفع سموم خوراک از دیگر مزایای این ماده است.

آشنایی با نکاتی مهم در تهیه خوراک گوسفندان

در این بخش قصد معرفی نکاتی مهم در تغذیه گوسفندان شیری، گوسفندان داشتی و گوسفندان پرواری به شما را داریم:

• با توجه به اینکه تغذیه گوسفندان شیری و یا گوسفندان داشتی بیش از نیمی از هزینه ی پرواربندی را شامل می شود باید به مواد مغذی موجود در علوفه و همچنین قیمت تهیه آن توجه کافی را داشت.
• در مورد تغذیه میش ها بهتره از کنسانتره نیز استفاده کرد.
• علاوه بر سایر علوفه ذکر شده سبوس گندم نیز به عنوان یکی دیگر از مکمل های مصرفی مفید شناخته می‌شود که در دامداری ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• استفاده از مکمل های معدنی، ویتامین ها، نمک در جیره غذایی باید به صورت متعادل و با برنامه باشد.
• تغذیه ی میش ها در زمان جفتگیری با استفاده از سیستم فلاشینگ و افزایش میزان مواد کنسانتره می تواند سبب افزایش ضریب دوقلو زایی شود.
• در یک کلام می‌‌توان گفت جیره مصرفی برای گوسفندان زمانی صرفه اقتصادی لازم را خواهد داشت که به خوبی بالانس شده باشد.
• در تغذیه گوسفندان شیری و گوسفندان داشتی نباید از دانه های غلات چشم پوشی کرد و حتما باید از این مواد در جیره غذایی استفاده کرد.
• علوفه مصرفی گوسفندان باید عاری از هر نوع آلودگی و جسم خارجی باشد. حتما علوفه این حیوانات را از این لحاظ بررسی کرده و درصورت وجود آشغال و بقایای دیگر اجسام این علوفه را پاک نمایید.
• همه‌ی مواد تشکیل دهنده خوراک و علوفه گوسفند و حتی سایر دام ها از جمله انواع دانه ها، مواد معدنی، نمک و … باید از رطوبت و سایر آفات و جوندگان دور باشند. سعی کنید به صورت عمده برای مجتمع دامداری خود خوراک تهیه و ذخیره کنید زیرا باعث می شود که هزنیه های خرید و حمل و نقل شما کاهش پیدا کند.
• نکته مهم دیگر جلوگیری از مواردی است که باعث آتش سوزی در انبار علوفه ها می شود. توجه نداشتن به این مورد می تواند تبعات خطرناکی را به دنبال داشته باشد.
• هنگامی که قصد علوفه دادن و یا هر نوع کار دیگری با دام های خود دارید از دستکش، محافط چشم، پیشبند و سایر وسایل محافظتی استفاده کنید.

توجه به حفظ مراتع و چراگاه‌ها:

نکته دیگری که همه دوستانی که در شغل دامپروری مشغول به فعالیت هستند باید رعایت کنند اما در بیشتر اوقات به فراموشی سپرده می‌شود حفظ مراتع می‌باشد. زیرا این مراتع در صورت از بین رفتن و استفاده بی رویه مشکلات جدی تری را در سطح کلان به وجود می‌آورند که بسیار می تواند بسیار خطرناک نیز باشد.

رطوبت در جیره های پرواری اثرات مطلوبی بر دستگاه گوارش گوسفندان و فرایند هضم آنها دارد. در کل باید گفت که افزایش 20 تا 30 درصدی رطوبت به جیره آماده شده باعث خوش خوراکی و تاثیر مثبت بر رفتار خوردن خوراک توسط گوسفندان خواهد داشت. علاوه بر این موضوع خوراک های مرطوب انتخاب مواد مغذی توسط دام را سلب می‌کند. البته میزان رطوبت در خوراک به عواملی مانند نسبت مقدار مصرف روزانه، اقلام تشکیل دهنده و تعداد وعده های گله بستگی دارد.

چگونه گوسفند را چاق کنیم؟

شخص دامدار باید توجه داشته باشد که تنها با فراهم آوردن تغذیه و جیره مناسب برای اعضای گله خود نمی‌تواند به موفقیت برسد. در این راه مدیریت صحیح گله نیز از اهمیت به مراتب بیشتری برخوردار است.

برای چاق کردن گوسفندان به جز تهیه یک جیره مغذی و باکیفیت، در هنگام خوراک خوردن دام شرایط را به گونه‌ای تنظیم نمایید تا به این حیوانات استرس وارد نشود اینکار باعث می شود گوسفندان با اشتیاق خوراک را بخورند. بهتر است در هنگام تاریک شدن هوا به گوسفندان خود علوفه ندهید تا بتوانند در هنگام صبح و روشن هوا راحت تر تغذیه نمایند.

دامدار باید همیشه میزان خوراکی که قصد دارد برای گوسفندان و حتی سایر دام های خود آماده کند را با میزان اشتها و میل دام به خوراک تطبیق دهد.

شاید مهم ترین اصول موفقیت در دامپروری به سه عبارت داشتن تغذیه مناسب، رعایت اصول بهداشتی، داشتن جایگاه مناسب خلاصه شود. اما نکات ریز بسیاری نیز وجود دارد.

یکی از مشکلاتی که از لحاظ اقتصادی برای دامپروران عشایری پیش می آید این است که گوسفندان آنها به دلیل این که مسافت های طولانی را طی می کنند. بخشی از انرژی غذای خورده شده در این پیاده روی ها تلف می شود و بازده ای را پایین می آورد.

گوسفندان حیواناتی هستند که در مقابل سایر دام های زنده بیشتر حجم غذایی که دریافت می کنند را صرف رشد و نموی خود می کنند و همچنین میزان جیره نگهداری آن ها نیز کمتر می باشد.

سعی کنید در جیره خود استفاده از نمک را به جهاتی که برای بدن گوسفندان اهمیت زیادی دارد فراموش نکنید.

بهتر است همیشه از خوراک مخلوطی که برای گوسفندان خود تهیه می کنید نمونه گیری کرده و آن را بررسی کنید تا مطمئن شوید که اولا همه مواد جیره تامین شده باشد ثانیا یک دست این مواد بایکدیگر مخلوط شده باشند و شکل همگنی را تشکیل داده باشند.

ارزیابی کیفیت و روند ورود و خروج انرژی مواد غذایی مصرفی برای علوفه گوسفندان یکی از مهم ترین شاخصه های تعیین سطح سودآوری در کار گوسفنداری محسوب می شود. در صورت امکان حتما تاثیر عملکرد انواع نهاده های دامی را بررسی کنید و یا از اشخاص ماهر بخواهید که به شما در این راه کمک کنند.

فیزیولوژیک بدن گوسفندان به خصوص بره های جوان‌تر همیشه آماده رشد است، درباره نحوه چاق کردن گوسفندان باید بدانید که چگونه با استفاده از بهترین خوراک ها و تعداد کافی خوراک دهی از این پتانسیل استفاده کنیم. همواره به این نکته توجه داشته باشید که سود خوب زمان حاصل می‌شود که دامدار، مهارت و آگاهی کافی برای مدیریت گله را داشته باشد.

افزایش سطح مقاومت بدن گوسفند نسبت به انواع بیماری ها با خوراک‌دهی مناسب:

با شیوع هر نوع بیماری در دام ها خطر مرگ و میر دام در مجتمع های دامپروری افزایش پیدا می کند. یافتن و اجرای روش های پیشگیری قطعا ساده تر از روش های درمانی خواهد بود. اگرچه که میزان مقاومت یک گوسفند یا حتی سایر دام ها به عوامل مختلفی نظیر سن ، ژنتیک ، جنس و … بستگی دارد اما به هر حال نوع تغذیه نیز در این بین حائز اهیمت خواهد بود.

کاهش سطح ایمنی بدن باعث مبتلا شدن مکرر و سخت به انواع بیماری ها خواهد شد.

کامل بودن جیره غذایی و داشتن برنامه منظمی برای واکسیناسیون حیوانات برای حل این مشکل تاکید می شود.

• در مورد میزان سود دامداری و دامپروری چه می دانید؟

علت بی اشتهایی گوسفندان

1. استفاده از مواد علوفه ای بی کیفیت
2. بروز تنش و استرس در گله
3. نامناسب بودن فضای نگهداری و ازدحام بیش از حد گوسفندان در جایگاه
4. خالی ماندن آخور یا بخش هایی از آخور ( عدم پخش یکنواخت خوراک موجب گرسنه ماندن دام های ضعیف تر میشود )
5. ناکافی بودن برخی از مواد معدنی جیره و در دسترس قرار ندادن سنگ نمک برای گوسفندان
6. استفاده از مواد علوفه ای کپک زده
7. باقی ماندن خوراک وعده قبلی در آخور و بو گرفتن خوراک
8. تهویه نامناسب فضای نگهداری دام ها
9. ماده خشک جیره کمتر از پنجاه درصد باشد یعنی نباید خوراک مصرف گوسفندان به صورت متعادل مرطوب باشد.
10. عدم انگل زدایی مناسب گله و بیماری های  عفونی و مسری و تب
11. نامنظم بودن زمان بندی جیره دادن
12. زخم و جراحت در بدن دام که غالبا بر اثر نامناسب بودن بستر و تجهیزاتی همچون آخور ها رخ می دهد.
13. تراکم بیش از حد دام در محیطی کوجک
14. هوای گرم و نبود تهویه مناسب از جمله استفاده نکردن از تعداد پنجره کافی در جایگاه دام

جیره نویسی برای گوسفندان چگونه است؟

همانگونه که در ابتدا اشاره کردیم، جیره نویسی تهیه یک فرمول خاص و مغذی برای خوراک دام است و به معنای اندازه گیری مواد مغذی لازم به ازای نیازهای هر راس دام (گوسفند، گاو، بز و…) با در نظر گرفتن شرایط محیطی و نژادی، به منظور تهیه یک مخطوط یکنواخت برای تامین نیازهای غذایی می‌باشد.

توصیه می شود برای تهیه فرمول مناسب جیره بندی برای گله دام های خود حتما به سراغ افراد متخصص و با تجربه ی موجود در این زمینه بروید. زیرا به هرحال نوع مواد مغذی مصرف شده در جیره و فرمول ترکیب شدن این مواد با یکدیگر برای هر گله و هر نژاد می تواند متفاوت باشد و در صورت کم توجهی به این موضوع و استفاده از یک جیره برای چندین گله غیر همسان ممکن است عواقب خسارات بار تری نسبت به هزنیه تهیه یک جیره خاص ، به دنبال داشته باشد.

• درباره نحوه ارزیابی کیفیت خوراک دام اینجا بیشتر بخوانید.

ترکیب گیاهان و تهیه یک جیره غذایی منجر به بهبود ضریب تبدیل گوسفندان می شود.

نتایج بررسی های کارشناسان پرورش دام در خصوص بهبود عملکرد انواع علوفه مصرفی گوسفندان و حتی سایر دام های نشان می دهد که مخلوط شدن تمام اجزای تشکیل دهنده جیره غذایی دام ها می تواند کیفیت و سود آوری بیشتری را برای دامداران به ارمغان بیاورد . البته این روش که به TMR معروف است بهتره که توسط یک متخصص جیره نویسی با تجربه برای شما دامپروران تهیه شود . چون همانگونه که ذکر کردیم نیاز غذایی هر نوع دام اصولا با یکدیگر متفاوت می باشد.

مکانسیم دستگاه گوارشی گوسفند:

گوسفندان حیواناتی نخشوار کننده با معده ای چهار قسمتی هستند، آنها بعد از بلعیدن علوفه، غذای خود را مجددا می جوند واین کار منجربه هضم شدن گیاهان و دانه های می شود که آنها خورده اند.

در بسیاری از مجتمع های دامپروری بر اساس یک نظریه اشتباه، فرد دامدار از موادی نظیر پوست میوه جات ، نان و… برای تغذیه دام های خود استفاده می‌کند که باید بگویم هضم اینگونه مواد غذایی به دلیل انطباق نداشتن با معده نشخوارکنندگانی مانند گوسفندان، مناسب نیست.

• در این سایت بخوانید: آشنایی با معده نشخوارکنندگان

نقش و خاصیت نمک در تغذیه گوسفند

حتما موضوع کاهش میزان نمک و ایجاد بیماری های مربوط به این مسئله را در دام هایتان جدی بگیرید. نمک باعث حفظ مکانسیم ها شمیایی مورد نیاز در بدن دام ها می‌شود.

اجزای تشکیل دهنده نمک سدیم و کلر می باشد که هر دوی این عناصر نقش های حیاتی از جلمه انتقال پیام های عصبی و … در بدن ایفا می کنند. البته مصرف بیش از حد نمک در جیره نیز سبب ایجاد مشکلاتی می شود و نباید از این مصرف این ماده را بیش از اندازه کرد.

نمک به عنوان یک ماده معدنی علاوه‌بر خواص بالا تا حدودی باعث کاهش علائم اسیدوز نیز خواهد شد. البته با اینکه گوسفندان با لذت سنگ نمک را لیس می‌زنند اما توجه داشته باشید که معمولا در جیره‌هایی که در آنها نمک بیش از اندازه مصرف شده باشد ممکن است موجب مسمومیت این حیوانات شود. احتمال بروز مسمومیت در صورت نبود آب کافی، بسیار زیادتر می‌شود. برای درمان این مورد بهتره جیره یا آب دارای نمک از دسترس دام خارج شده و در عوض آب تمیز زیادی در اختیار گوسفندان یا گاوها آسیب دیده قرار بگیرد. البته مشورت با دامپزشک نیز نباید فراموش شود.

روش‌ها و چگونگی غذا دادن به انواع دام سبک

1. زمان غذا دادن در دامداری‌های مختلف متفاوت است، این زمان بستگی خاصی با محل دامداری، طرز تهیه و پخش علوفه، نوع غذا، نیروی انسانی موجود و عوامل دیگر دارد.
2. ساعات غذا دادن باید حتما معین و مشخص بوده و حتی الامکان جابجایی در ساعات تغذیه دام انجام نشود، در غیر اینصورت راندمان علوفه از نظر بازده غذایی کاهش خواهد یافت.
3. چنانچه فاصله بین دو غذا بسیار زیاد باشد. دام با شتاب غذا خورده، و حداکثر غذا به دام‌هایی خواهد رسید که قوی تر می باشند. به همین ترتیب اگر فاصله بین دو غذا کوتاه باشد، حیوان اشتهای زیادی به غذا نداشته و سعی می کند قسمتهای خوب علوفه را جدا نموده و بخش اعظم علوفه را ضایع می نماید. به عبارت دیگر حیوان با غذا بازی کرده و آنرا به اطراف پخش می نماید، این موضوع باعث اتلاف و از بین رفتن مقداری غذا خواهد شد.
4.  غذاهای مختلف را باید در زمان‌های تعیین شده و مشخص به حیوان داد. معمولا ابتدا علوفه ترد و ابدار و بعد از آن غذای کنسانتره و بالاخره غذای خشبی به حیوان داده میشود.
   بطور کلی علوفه خشک و یا سبز در ابتدای روز مصرف شده و دارای فواصل کم با نوبت بعدی غذا خواهد بود. در فاصله دو نوبت تعليف با علوفه خشک، بخشی از علوفه کنسانتره مصرف می شود. و بخش اعظم علوفه مغذی و کم حجم نظیر جو یا کنسانتره همراه با مقداری علوفه خشبی در اواخر شب به دام خورانده میشود که تا نوبت بعدی غذا فاصله زیادتر خواهد داشت.
5. بهتر است علوفه مختلف مصرفی در روز که جزء جیره روزانه بره پروار می باشد، بطور متنوع مورد استفاده قرار گرفته و یک نوع غذا را در دو دفعه پشت سر هم در اختیار بره گذاشته نشود. چون ایجاد تنوع غذایی در تحریک اشتهای گوسفند بسیار مهم است.
6.  گوسفند تمایل زیادی به خوردن جو درسته نشان می دهد و همین تمایل به هضم بیشتر جو در معده نشخوارکننده کمک می‌کند، ، چنانچه در جیره پروار از جو استفاده شود، مقدار خوراک جو را بهتر است بدو بخش تقسیم نمود (حدود1.3 با غذای روز و 2.3 قسمت با غذای شب) خوراندن دانه جو بهتر است همراه با کاه و در اواخر شب صورت گیرد، که گوسفند معمولا به آب احتیاج ندارد، بایستی در نظر داشت چنانچه بعد از خوردن جو آب دراختیار گوسفند باشد مقداری از جو هضم نشده دفع می‌گردد و جو دفع شده را می توان در پشکل گوسفندان مشاهده نمود. در حال حاضر بهترین نحوه استفاده از جو در حالتی می دانند که پوسته جو تا حدودی سائیده و یا جو دو نيمه شده باشد.
7.  در هر نوبت غذا دادن قبل از توزیع علوفه باید آخورها را کاملا تمیز نموده و چنانچه غذایی از قبل باقیمانده باشد جمع آوری گردد.
8. بدیهی است وجود خوراک اضافی نشانه آن است که جیره غذایی تهیه شده بیشتر از احتیاجات دام بوده و لذا بایستی مقدار أن توزین و نسبت به تصحیح جیره غذایی سریعا اقدام نمود.
9. تغییر و تعویض نوع غذا بخصوص مواد مغذی باید بتدریج صورت گیرد، چه تغییر ناگهانی باعث سوء هضم، بیماری و کم شدن راندمان غذا خواهد شد. در مواقع تغییر و تعویض غذاها باید ابتدا از مقدار بسیار کم شروع کرده و به مرور بر مقدار آن افزود، بطوری که حیوان پس از حداقل ده روز به خوردن جیره با مقادیر مورد نظر عادت نموده باشد.
10.  غذاهایی که دارای اوره می باشند باید حتما بصورت خشک روزانه در دو نوبت به مصرف دام رسانیده شود علاوه بر آن حداقل بمدت ده روز حیوان را تدریجا بخوردن غذاهای محتوی اوره عادت داد.
11.  نحوه افزایش تدریجی مواد متراکم در تغذیه بره به وزن حدود 25-20 کیلوگرم و پس از پایان شیرخوارگی در دوره پروار بندی، میزان مواد متراکم جیره باید از میزان کم در روزهای اول شروع شود و بتدریج اضافه شود.

در این سایت بخوانید: نحوه تهیه طرح بیزینس پلن دامداری

طرز تهیه جیره نگهداری

گاهی اوقات بر حسب شرایط مختلفی از جمله باردار نبودن و شیرده نبودن میش ها نیازمند استفاده از مواد غذایی گران قیمت نیستیم . در چنین مواقعی می توان از جیره نگهداری که شامل هشتاد درصد کاه و بیست درصد کنسانتره می باشد استفاده کنیم. همچنین می توانیم به جای کنسانتره از یونجه نیز بهره برده و جیره ای تشکیل شده از 69 درصد یونجه، 29 درصد کاه و یک درصد مکمل معدنی را برای اینگونه میش ها تهیه نماییم. البته توصیه می شود که میش های خود را هرگز در چنین وضعیتی که نه باردار باشند و نه شیرده قرار ندهید، زیرا راندمان کاری شما افت خواهد کرد.

در هنگام استفاده از مکمل‌های معدنی-ویتامینی بر میزان مصرف استاندارد این ماده غذایی توجه کنید. استفاده بیش از اندازه این قبیل مکمل ها همچون استفاده نکردن آن با عوارض گوارشی همراه است. مقدار مفید استفاده از مکمل‌ها معمولا بر روی بسته‌بندی این محصولات درج می‌شود. حتما این بخش را قبل از مخلوط کردن مکمل با جیره مطالعه نمایید.

تعداد دفعات خوراک دهی به گله گوسفندان

مشابه با نحوه خوراک دهی، اختلاف نظر زیادی بین دامپروران از نظر تعداد وعده خوراک دهی وجود دارد. برخی دامداران در طی شبانه روز تا 5 وعده، اقدام به خوراک دهی می کنند. باید توجه داشت تعداد وعده خوراک دهی، به سن، حجم آخور، ظرفیت واحد، امکانات دامپروری و میزان فيبر جیره بستگی دارد. اگرچه برای بره های شیری تا زمان شیرگیری، ممکن است 4-3 وعده خوراک‌دهی انجام شود ولی برای بره های پرواری بیش از دو وعده در طی شبانه روز توصیه نمی شود.

نظر به وجود بخش علوفه ای جیره، نشخوارکنندگان نیاز به نشخوار آن بر حسب فیزیک جیره دارند. به عبارت دیگر، در حالیکه پرندگان، یک جیره کامل را حداکثر طی سه ساعت به طور کامل هضم و جذب می کنند، در نشخوارکنندگان ممکن است نیاز به 15-12 ساعت زمان برای هضم یک وعده خوراک باشد. بنابراین، توصیه می شود کل خوراک دام در طی شبانه روز به دو قسمت مساوی تقسیم و در دو وعده ( ترجیحا 8 صبح و 17 بعدازظهر) در دسترس دام قرار گیرد. این وضعیت، فرصت کافی برای نشخوارکردن دام فراهم و به ذخیره انرژی در آنها کمک می کند. البته پیشنهاد ما در میزان خوراک دهی به گوسفندان این است که با جیره نویس گله خود بیشتر مشورت نمایید.

روش های مختلف چرا گوسفندان

از آنجایی که ممکن است اطلاع داشته باشید روش های مختلفی برای چریدن گوسفندان در مراتع وجود دارد که عبارتند از:

چرای گسترده یا آزاد: عموما این نوع چرا به دو نوع صورت می گیرد در روش اول کل مرتع در تمامی طول سال در اختیار گوسفندان قرار می گیرد و در روش دوم از چریدن دام در بخش مشخصی از مرتع جهت حفظ علوفه موردنیاز زمستان جلوگیری می‌شود.

چرا مخلوط: در این نوع مرتع تنها مختص یک نوع دام نیست بلکه حیوانات دیگری نظیر گوسفند، گاو، بز با یکدیگر به چرا برده می شوند.

چرا بسته یا انتقالی: در این نوع از چریدن، مرتع به توسط حصار به قسمت های مختلفی تقسیم بندی می شود و در هر بخش از سال گوسفندان می توانند از قسمتی از این مرتع استفاده نمایند. مشکلی که در این روش وجود دارد این است که به دلیل محدود بودن علوفه خوش خوراک ، گوسفندان گاهی اوقات مجبور هستند گیاهان نامبطوع را نیز مصرف کنند.

به دامداران توصیه جدی می شود جهت حفظ پوشش این مراتع ظرفیت چراگاه را حفظ کنند و نسبت تعداد دام به محدود مرتع را حفظ نمایید.

موضوعی مهم در تغذیه چراگاهی 

معمولا استفاده از مراتع و چراگاه ها در کشورهایی معمولا رایج است که نیروی کار و زمان بهره وری در آن از اهمیت قابل توجهی برخوردار نیست .کسانی که به صورت سنتی دامداری را دنبال می کنند و تنها برای تغذیه گوسفندان خود به مراتع اتکا دارند باید وضعیت میزان مغذی بودن گیاهان موجود در چراگاهی که از آن استفاده می کنند را حتما بررسی کنند.

همانطور که می دانید به هرحال بخش بزرگی از چراگاه و مراتع موجود در کشور در مناطق گرم و خشک قرار دارد. میزان مواد مغذی موجود در گیاهان این مراتع به هرحال کم تر از چراگاه هایی است که در مناطق مرطوب قرار دارد. خیلی از دامداران متاسفانه به این مورد دقت نمی کنند و مدام از عدم سوددهی کسب و کارشان گلایه مند هستند. به طور مثال نرخ تولید مثل و زاد ولد گوسفندان در مناطق گرم و خشک در صورت عدم تغذیه صحیح به مراتب کم تر از مناطق پرباران می باشد.

سوالات متداول درباره اصول تغذیه گوسفند

گوسفندان چه میزان از روز را مشغول به چرا و خوردن علوفه می باشند؟

معمولا گوسفندان به طور متوسط 7 ساعت در روز، عمدتا در حوالی سحر و بعدازظهر چرا می‌کنند.

هضم چه نوع خوراکی برای گوسفندان راحت تر است؟

دستگاه گوارش این حیوانات برای هضم علوفه طراحی شده است. معده گوسفند به سختی می تواند رژیم های غاذیی با غلظت بالای دانه ای را هضم کند‌. حتما سعی کنید به آرامی و حساب شده دانه های خوراکی مانند جو را به جیره غذایی اضافه کنید. تغییر تدریجی رژیم غذایی دام زنده در همه حالات باید مدنظر قرار گیرد.

استفاده از ضایعات نان برای تغذیه گوسفند

مصرف نان خشک برای تغذیه گوسفند را به هیچ وجه توصیه نمی‌کنیم. معمولا ضایعات نان که در دامداری ها مورد استفاده قرار می گیرد، دچار آلودگی و کپک زدگی هستند. حتی در صورت بررسی نان توسط دامدار اما به دلیل خاصیت این ماده غذایی، کپک در نان خشک پس از مدتی ایجاد می‌شود.

در کل اگرچه برخی افراد مصرف نان را به دلیل انرژی زایی سبوس نان پیشنهاد می‌کنند اما از آنجایی که خطر آلودگی و درصد نمک زیاد وجود دارد کارشناسان سایت بازار گوسفند استفاده از نان را در جیره توصیه نمی کنند. سبوس به تنهایی خوراک کنسانتره محسوب نمی‌شود و حتی در گوسفندان شیری باعث کم شدن چربی شیر نیز خواهد شد.

همچنین برخی تحقیقات نشان داده اند که ممکن است مصرف ضایعات نان کپک زده بر سلامت انسان ها نیز اثر گذار باشد و منجر به بروز بیماری‌هایی مانند سرطان می‌شوند. بهتر است هیچ موقع در هنگام تهیه علوفه و غذا برای دام هایتان از نان خشک به دلیل مشکلات متعددی که ذکر شد از جمله مسمومیت‌های خطرناک استفاه نکنید.

در ضمن چسبندگی در دستگاه گوارش و ایجاد توده بزرگ در این اندام بدن از دیگر معایب استفاده از نان خشک در تغذیه گوسفند محسوب می‌شود. آرد گندم نیز باعث ایجاد نفخ و کاهش سرعت شکمبه و ایجاد ناراحتی گوارشی برای دام خواهد شد.

با گرانی علوفه چه کنیم؟

در مواردی که یکی از اجزای تشکیل دهنده جیره با گرانی یا کمبود مواجه می‌شود، شخص دامدار می‌تواند این ماده خوراکی را با شبیه‌ترین محصول در دسترس جایگزین کند. این کار باعث کاهش هزنیه‌های تامین خوراک برای دام سبک و سنگین می‌شود. البته توجه داشته باشید جایگزینی محصول دوم باید حتما با نظر جیره نویس انجام شود.

دستگاه فیدر چیست؟

کلمه فیدر در لغت به معنای تغذیه کننده و خوراک دهنده می باشد. دستگاهی که امروز قصد معرفی آن را به شما داریم وسیله است که بی شک سبب پیشرفت و توسعه کسب و کار شما در حوزه دامپروی می‌شود. دستگاه فیدر، میکسری است که به توسط آن می توان خوراک مورد نیاز دام ها را به صورت مکانیزه تهیه و توزیع کرد.

یک دست بودن خوراک تولید شده در دستگاه فیدر مهم ترین دلیل به کارگیری آن در دامداری های صنعتی می باشد. این دستگاه قادر است خوراک را به صورت دقیق و کامل با یکدیگر مخلوط کند تا همه اجزا علوف به صورت یک دست در جیره قرار گیرند.

با استفاده از دستگاه ها و تجهیزات جدید می توانید توزیع غذا را در بین دام های خود بهتر انجام دهید. داشتن دستگاه فیدر تقریبا برای همه ی فعالیت های پرورشی دام دارای اهیمت است. این دستگاه کمک می کند هدر رفت خوراک به صورت محسوسی کاهش پیدا کند.

سخن آخر :

هدف مجموعه بازار گوسفند کمک به افزایش سطح کیفیت و راندمان در صنعت دامپروری با تولید محتوای مناسب می باشد. علاوه بر این ما با ایجاد سایتی تخصصی در زمینه دامپروری در تلاشیم تا به کسانی که به تازگی قصد ورود به این شغل را دارند کمک کنیم. زیرا بدست آوردن تجربه برای رسیدن به موفقیت زمان بر است اما با کسب دانش و آگاهی می توان این راه طولانی را کوتاه تر نمود.

اگر قصد خرید مرغ و خروس محلی یا ماشینی در تهران را دارید، اینجا کلیک کنید.